پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

علی خالقی استاد حقوق کیفری، در واکنش به حکم جدیدی مبنی بر محرومیت یک زن پزشک از اشتغال در مراکز درمانی دولتی و الزام او به انجام خدمت به‌عنوان نظافتچی نوشت: مجازات ذاتاً همراه با رنج است تا مجرم را از تکرار جرم و دیگران را از ارتکاب آن منصرف سازد. اما نباید در این میان اهداف اصلاحی کیفر به فراموشی سپرده شود و با تحمیل رنجی بیش از آنچه ذاتیِ مجازات است، آینده مجرم تباه گردد.

قانون، هرگونه فحاشی، هتک آبرو و وارد کردن زیان به محکومان و مجرمان را غیرقانونی اعلام کرده است. از طرف دیگر شاهد هستیم که در خصوص برخی از جرائم، وجدان عمومی صدمه دیده و شهروندان دچار نوعی پریشان حالی عاطفی شده اند. در چنین مواقعی بشکل عرفی اقدام به مجرم گردانی برای نشان دادن اقتدار قضایی- انتظامی، تشدید تنبیه مجرمان و عبرت آموزی دیگران، سبک سازی مردم و کاهش الام روحی شان و ..، می‌شود. سوال اینجاست که این برخورد، برخوردی قانونی بوده یا نیازمند اجرای مشروط است؟ آیا قانونگذار باید اجرای آن را متوقف کند یا مشروط به اخد دستور قضایی و ضابطه مندی گرداند؟ متن هومان دوراندیش در نقد تحقیر مجرمان در شهر مرند، ارزش مطالعه دارد.